ابعاد خشم:
خداوند خشم را در وجود انسان خلق کرده است تا انسان بداند چیزی در محیط وجود دارد که به ضرر او است. پس به نفع شخص است که تغییری در محیط ایجاد کند. در واقع خشم راهنمایی برای تغییر وضعیت است. باورهای غلط نیز در ایجاد خشم مؤثر هستند، و کسانی که باورهای غلط بیشتری دارند، بیشتر خشمگین می شوند. ابعاد خشم اینها هستند: بعد درونی و بعد بیرونی
اولین بعد از ابعاد خشم بعد درونی خشم است:
در بعد درونی گفته می شود که، تجربه کامل و سالم احساس خشم در بدن 3 مرحله دارد:
1- تشخیص برانگیزاننده ی احساس خشم: آسیب دیدن و ضرر برانگیزاننده احساس خشم و عصبانیت است که در سطح شناختی فرد میفهمد که عصبانی است.
2- نمود فیزیولوژیک احساس خشم: که برای هر حس منحصر به فرد است. مثلاً: اخم، فشردگی عضلات صورت، برافروختگی و قرمزی، احساس قدرت در دست، حرارت در قفسه سینه که از سمت شکم به سمت قفسه سینه بالا می آید. همچنین بر حسب ملایم، متوسط و یا شدید بودن خشم علائم متفاوت است.
3- تمایل و تکانه ی احساس خشم: یعنی کاری که دوست داریم همراه با بروز خشم، انجام دهیم. که در انسان سالم در ذهن انجام میشود نه در واقعیت. مثالاً تمایل و تکانه در احساس خشم حمله به فرد آسیب رسان است. ممکن است این حمله کلامی، فیزیکی و یا حتی قتل خواهانه باشد.
در شرایط طبیعی و سالم فرد آسیب دیده از فرد آسیب رسان خشمگین میشود و علائم بدنی خشم را در وجود خود تجربه میکند. سپس در ذهنش خشم خود را بر سر فرد آسیب رسان تخلیه میکند و بعد خشم در ذهن فروکش میکند. آنگاه احساسات دیگری مثل حس آرامش، پشیمانی، حس تأسف و سوگواری برای زندگی از دست داده، دلسوزی و دلبستگی سر بر می آورند. حالا فرد دیگر در ذهن تمایل بیشتری برای حمله به آسیب رسان ندارد. بعد از آن بدن کمی دچار اضطراب میشود که به راحتی به حالت عادی بر میگردد. سپس فرد با مصلحت سنجی در دنیای واقعی به فرد آسیب رسان پاسخ میدهد.
باید بدانیم که بیرون، انعکاسی از درون است. بنابراین تغییر از لحاظ درونی، نظم بیرونی تازه ای را نیز همراه دارد.
دومین بعد خشم، بعد بیرونی آن ست:
در بعد بیرونی خشم، ما هنگام تجربه ی خشم باید یک ” ایست ” به خود بدهیم. برای اینکه بدانیم که آیا قضاوت ما در مورد موضضوعی که باعث خشم ما شده است، درست است یا خیر. همچنین باید از زوایای دیگری نیز به خشم خود توجه کنیم. گاهی این توجه از زاویه ی دیگر، سبب می شود که خشم ما فروکش کند. اما گاهی نیز اینگونه نمی شود و ما متوجه می شویم که قضاوت ما درست بوده و حق ما است که خشمگین شویم.
ایست دوم را اینجا به خود بدهیم و از خود بپرسیم که آیا موضوعی که باعث خشم ما شده است، ارزش واکنش نشان دادن دارد یا خیر. ممکن است متوجه شویم که موضوع مهم نیست و لازم نیست به صرف اینکه میتوانم، خشم خود را نشان دهم. در این شرایط با تکنیک هایی مثل: پیاده روی خیلی آرام، خوردن جرعه جرعه ی آب، سرگرم کردن خود با گل و گیاه، گفتن یک لطیفه و یا پرسیدن این سوال که اگر امروز اخرین روز زندگی من باشد. آیا لازم است برای موضوعی بی اهمیت، اوقات خود و دیگران را تلخ کنم؟
اما گاهی نیز پیش می آید که حس میکنیم موضوع مورد نظر اهمیت دارد و احساس می کنیم باید واکنش نشان دهیم.
بیان سالم خشم:
نکته ی مهم این است که در این هنگام باید واکنشی که می خواهیم نشان دهیم، بیان سالمی از خشم باشد. یعنی موضوعی که باعث عصبانیت شده، بی هیچ قضاوتی، بیان کنیم. سپس احساس خشم خود را بگوییم و بعد تغییر مثبتی را که میخواهیم رخ دهد تا راضی شویم را، عنوان کنیم. مثلاً: ” خانم خیاط! شما لباس مرا با اتو سوزانده ای. من عصبانی هستم، لطفاً خسارت لباس من را پرداخت کنید.”
این نمونه ای از بیان سالم خشم بود. اما این بیان را همه جا نمی توان عنوان کرد. این بیان در جایی کاربرد دارد که، شخص مقابل ما معقول و منطقی باشد. هرچند در بسیاری موارد پیش می اید که شخص مقابل ما، نه تنها فردی معقول نمی باشد بلکه آسیب رسان نیز هست.
حالا چه باید کرد؟
در این شرایط باید انرژی خشم را به درون خود برگرداند. همچنین توجه کرد که چه مشکلی در ما سبب شده است که در آن شرایط نامطلوب محیطی قرار بگیریم. حال باید تغییر مثبت دلخواه را در خود ایجاد کنیم. ” من چه ضعفی دارم که در شرایط محیطی نامطلوب هستم؟ چه تغییری باید ایجاد کنم تا از این شرایط خارج شوم؟ چه ناتوانی و ضعفی دارم که باید به قدرت تبدیل شود تا بتوانم به اجبار در محیطی که الان هستم، تغییرات مثبت ایجاد کنم؟ ”
در واقع در شرایط محیطی نامطلوب، باید 2 کار را انجام داد:
1- حفاظت از خود تا محیط آسیب بیشتری به من وارد نکند.
2- برگشت انرژی خشم به درون برای ایجاد تغییر مثبت در درون، برای خروج از محیط یا ایجاد تغییر مثبت در محیط.
موارد فیزیولوژی مؤثر در ایجاد خشم در ابعاد خشم:
1- استفاده از کافئین به میزان بیشتر از 250 میلی گرم در روز.
2- خواب نا کافی.
3- بیماری های کمبود کلسیم، پوکی استخوان، کم خونی، اختلال تیروئید و …
4- تغذیه نا سالم و بر پایه ی کربوهیدرات ها و سرخ کردنی ها.
موارد فیزیولوژی مؤثر در کاهش خشم در ابعاد خشم:
1- خواب کافی.
2- ورزش کردن.
3- تغذیه ی مناسب و حاوی سبزیجات و میوه های بیشتر.
4- کم کردن مصرف کافئین.
رفتن به تماس با ما – محصولات
